Góralsko wylicanka

Ôbiecujém ze w kóńcu côsi napisém pô pôlsku, nie inô pô góralsku. Nalek dziś ułozył góralskom wylicanke Widziołek pore takik śląskik, tôk se pômyśloł cemu nima góralskiéj? Nyj zek sié wzion i ułozył.

Mom góralskom wylicanke
Jo jym kiske, Ty kaszanke
U nos jęczmień tô jest jarzec
U wos skorek u nos kôrzec
Norymnica tô ulewa
U nos plowa u wos plewa
Wiater dujé a nie wieje
Cô sié rôbi? – Co się dzieje?
Świerka smrekém nazỳwome
I pô kufié casém dome
Modrzew za to tô jest świérk
Duża góra tô jest wiyrk
Wiyrk mo baron dôbry casém
Ty mos zysk, a jo mom hasen
Ôwce dôjém dô gielety
Godom raty, a ty rety
Skôrusa tô jarzębina
Mojej mamy tô mamina
Watre tô sié w polu pali
Bôiskô tô jest rodzaj hali
Gumowce tô som bacioki
A jak z filcem tô filcoki
Sonsiég tô skrzynia na zboże
Pług jak u wos pôle ôrze
Śnieg odgarniać – ôdkidôwać
Wyimać tô jest wyjmować
Jeżyny tô som cyrnice
Owce białe tô bielice
Z pyskiem w kropki tô murculé
A z rogami tô rôgulé
Jancỳkryst – niegrzeczny chłopiec
Wiaderko zaś tô jest skôpiec
Dô skôpca sié krôwe dôi
Dom się stroi - u nos moi
Dô ôstrewki kładém sianô
Lym świt tô jest wcześnie rano
Podskakiwać tô kôzacỳć
Słowo wytrych tô ónacỳć
Ónecki tô som onuce
I na razié na tym skóńcém